Xolair 150mg Sol Inj 1 Voorgevulde Spuit

Astma

• met ernstig persistent allergisch astma
• bij wie de afhankelijkheid aan IgE (immunoglobuline E) bepaald is op basis van bewezen criteria
• die een positieve huidtest hebben of in vitro reactiviteit vertonen tegen een permanent aanwezig aero-allergeen
• die, ondanks een dagelijkse hoge dosis inhalatiecorticosteroïden, plus een geïnhaleerde langwerkende bèta-2-agonis
  • regelmatig overdag symptomatisch zijn of 's nachts wakker worden en die last hebben gehad van meerdere gedocumenteerde ernstige astma-exacerbaties (voor patiënten van 6 - 12 j
  • een verminderde longfunctie hebben (FEV1 < 80 % van de theoretische waarde) (dit geldt enkel voor patiënten > 12 j
  • Het IgE gehalte moet tussen 30 en 700 UI/ml liggen
  • Volwassenen en kinderen > 12 j met een gehalte < 76 UI moeten een onmiskenbare in vitro reactiviteit (RAST) hebben op een permanent aanwezig allergeen
  • Kinderen tussen 6 en 12 j met een gehalte < 200 UI moeten een onmiskenbare in vitro reactiviteit (RAST) hebben op een permanent aanwezig allergeen

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken. De bijwerkingen van Xolair zijn doorgaans mild tot matig van aard, maar kunnen af en toe ernstig zijn.

Ernstige bijwerkingen:

Zoek onmiddellijk medische hulp als u verschijnselen opmerkt die wijzen op een van de volgende bijwerkingen:

Zelden (komen voor bij minder dan 1 op de 1.000 gebruikers)

• Ernstige allergische reacties (inclusief anafylaxie). Klachten kunnen zijn: uitslag, jeuk of netelroos (galbulten) op de huid, zwelling van het gezicht, de lippen, tong, strottenhoofd, luchtpijp of andere lichaamsdelen, snelle hartslag, duizeligheid en lichtheid in het hoofd, verwardheid, kortademigheid, piepende ademhaling of moeite met ademhalen, blauwe huid of lippen, ineenzakken of verlies van bewustzijn. Als u in het verleden ernstige allergische reacties heeft gehad (anafylaxie) die niet samenhangen met Xolair, dan kunt u een groter risico hebben om ernstige allergische reacties te krijgen na gebruik van Xolair.

• Systemische lupus erythematodes (SLE). Klachten kunnen bestaan uit spierpijn, pijn en zwelling van de gewrichten, huiduitslag, koorts, gewichtsverlies en vermoeidheid.

Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)

• Het syndroom van Churg-Strauss of hypereosinofiel syndroom. Een of meer van de volgende klachten kunnen voorkomen: zwelling, pijn of uitslag rond bloed- of lymfevaten, hoog gehalte van een specifiek type van witte bloedcellen (uitgesproken eosinofilie), verergerende ademhalingsproblemen, neusverstopping, hartproblemen, pijn, gevoelloosheid en tinteling in armen en benen.

• Lage bloedplaatjestelling met klachten als sneller dan normaal optreden van bloedingen of blauwe plekken.

• Serumziekte. Een of meer van de volgende klachten kunnen voorkomen: gewrichtspijn met of zonder zwelling of stijfheid, uitslag, koorts, gezwollen lymfeklieren, spierpijn.

Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen.

• 75 - 600 mg Xolair in 1 - 4 injecties, in functie van het IgE-gehalte vóór aanvang van de behandeling en het lichaamsgewicht. Tabellen zijn beschikbaar in de bijsluiter
• Max. dosis: 600 mg iedere 2 weken
• De dosis mag niet berekend worden op basis van IgE-gehaltes die bepaald worden tijdens de behandeling of wanneer de behandeling < 1 jaar onderbroken was

Toedieningswijze

• Uitsluitend voor subcutane toediening door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg
• In de deltavormige regio van de arm (of, indien onmogelijk, in de dij)
• De spuit 20 min voor gebruik uit de koelkast halen
• Voorbereiding en gebruik van de spuit: zie patiëntenbijsluiter